Koniec roku często niesie za sobą potrzebę lub oczekiwanie podsumowań czy wytyczania nowych celów. Na szczęście mnie to nie dotyczy i nie czekam na magiczny przełom, by skupić na konkretnych planach, projektach czy jakichś obszernych analizach zdarzeń całego roku. W natłoku codzienności pozwalam sobie za to na uważność, zastanowienie albo zwyczajnie snucie planów, również zawodowych. Te obecne oscylują oczywiście wokół przyszłorocznej edycji Tattoofest, o której wspominałam w poprzednim wstępniaku. Była to swego rodzaju automotywacja – słowa wypowiedziane nabierają mocy. Odrzuciłam zatem pandemiczne stresy, wróciłam do ogółów i szczegółów organizacyjnych. Co prawda okazało się, że odświeżenie wszystkich kwestii związanych z festiwalem po tak długim okresie plus próba odnalezienia się w nowych warunkach nie jest zupełnie bezproblemowe. Liczę jednak, że to będzie jak z jazdą na rowerze… Na szczęście dotychczasowe inspirujące spotkania i rozmowy utwierdziły mnie w przekonaniu, że podążamy w dobrym kierunku. Tym samym już niedługo będziemy mogli pochwalić się nowym formatem, który planujemy wprowadzić podczas Tattoofest. Nie tylko praca w magazynie, ale i ta związana z festiwalem zawsze łączyła się dla mnie ze sporą dozą odpowiedzialności za branżę i środowisko. Z jednej strony chciałabym, aby się jak najbardziej profesjonalizowała, ale też pozostała wciąż bardzo otwarta na ludzi, edukację, kształtowanie świadomych odbiorców. Takie cele, które raczej są stałe i nie wpisują się w nurt noworocznych postanowień, z pewnością będą towarzyszyć naszym zawodowym działaniom w najbliższym czasie. Wszystkiego dobrego!

* Ola